Wiktionary

συντρίμμι

Greek

edit

Etymology

edit

Inherited from Ancient Greek *συντρίμμιον (*suntrímmion), diminutive of σύντριμμα (súntrimma, “ruin”).[1]

Pronunciation

edit
  • IPA(key): /sinˈdɾi.mi/
  • Hyphenation: συ‧ντρίμ‧μι

Noun

edit

συντρίμμι • (syntrímmi) n (plural συντρίμμια)

  1. (chiefly in the plural) debris, wreckage

Declension

edit
Declension of συντρίμμι
singular plural
nominative συντρίμμι • συντρίμμια •
genitive συντριμμιού • συντριμμιών •
accusative συντρίμμι • συντρίμμια •
vocative συντρίμμι • συντρίμμια •

References

edit
  1. ^ συντρίμμι, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language
Retrieved from "https://en.wiktionary.org/w/index.php?title=συντρίμμι&oldid=82264071"