σωτήρας

Greek

Etymology

From the Ancient Greek σωτήρ (sōtḗr).

Noun

σωτήρας • (sotíras) m (plural σωτήρες, feminine σώτειρα)

1. rescuer, saviour

Declension

declension of σωτήρας

	singular	plural
nominative	σωτήρας •	σωτήρες •
genitive	σωτήρα •	σωτηρών •
accusative	σωτήρα •	σωτήρες •
vocative	σωτήρα •	σωτήρες •