σύμμετρος

Ancient Greek

Etymology

From σῠν- (sun-, “with”) +‎ μέτρον (métron, “measure”) +‎ -ος (-os, adjective suffix).

Adjective

σύμμετρος • (súmmetros) m or f (neuter σύμμετρον); second declension

1. commensurate with, of like measure or size with

Declension

Second declension of σύμμετρος; σύμμετρον (Attic)

Number		Singular			Dual			Plural
Case/Gender		Masculine / Feminine	Neuter		Masculine / Feminine	Neuter		Masculine / Feminine	Neuter
Nominative		σύμμετρος súmmetros	σύμμετρον súmmetron		συμμέτρω summétrō	συμμέτρω summétrō		σύμμετροι súmmetroi	σύμμετρᾰ súmmetra
Genitive		συμμέτρου summétrou	συμμέτρου summétrou		συμμέτροιν summétroin	συμμέτροιν summétroin		συμμέτρων summétrōn	συμμέτρων summétrōn
Dative		συμμέτρῳ summétrōi	συμμέτρῳ summétrōi		συμμέτροιν summétroin	συμμέτροιν summétroin		συμμέτροις summétrois	συμμέτροις summétrois
Accusative		σύμμετρον súmmetron	σύμμετρον súmmetron		συμμέτρω summétrō	συμμέτρω summétrō		συμμέτρους summétrous	σύμμετρᾰ súmmetra
Vocative		σύμμετρε súmmetre	σύμμετρον súmmetron		συμμέτρω summétrō	συμμέτρω summétrō		σύμμετροι súmmetroi	σύμμετρᾰ súmmetra
Derived forms		Adverb			Comparative			Superlative
		συμμέτρως summétrōs			συμμετρότερος summetróteros			συμμετρότᾰτος summetrótatos
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Derived terms

• σῠμμετρῐ́ᾱ (summetríā)

Further reading

• “σύμμετρος”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• “σύμμετρος”, in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
• “σύμμετρος”, in Autenrieth, Georg (1891) A Homeric Dictionary for Schools and Colleges, New York: Harper and Brothers
• σύμμετρος in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
• σύμμετρος in the Diccionario Griego–Español en línea (2006–2024)
• “σύμμετρος”, in Slater, William J. (1969) Lexicon to Pindar, Berlin: Walter de Gruyter
• Woodhouse, S. C. (1910) English–Greek Dictionary: A Vocabulary of the Attic Language‎^[1], London: Routledge & Kegan Paul Limited.
  • appropriate idem, page 37.
  • apt idem, page 37.
  • becoming idem, page 68.
  • befitting idem, page 69.
  • characteristic idem, page 125.
  • coincident with idem, page 142.
  • commensurate idem, page 147.
  • congenial idem, page 160.
  • congruous idem, page 160.
  • consonant with idem, page 164.
  • convenient idem, page 173.
  • correspondent idem, page 176.
  • due idem, page 255.
  • felicitous idem, page 314.
  • fit idem, page 323.
  • happy idem, page 384.
  • meet idem, page 522.
  • opportune idem, page 576.
  • proportionate idem, page 653.
  • regular idem, page 687.
  • responsive idem, page 704.
  • right idem, page 714.
  • seasonable idem, page 746.
  • suitable idem, page 836.
  • symmetrical idem, page 850.
  • uniform idem, page 921.
• Beekes, Robert S. P. (2010) Etymological Dictionary of Greek (Leiden Indo-European Etymological Dictionary Series; 10), with the assistance of Lucien van Beek, Leiden, Boston: Brill, →ISBN