τάδε

Ancient Greek

Alternative forms

• τάδ’ (tád’) — apocopic

Pronunciation

 

• IPA^(key): /tá.de/ → /ˈta.ðe/ → /ˈta.ðe/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /tá.de/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ˈta.de/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ˈta.ðe/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ˈta.ðe/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ˈta.ðe/

Pronoun

τάδε • (táde)

1. nominative/accusative plural neuter of ὅδε (hóde)

Adverb

τάδε • (táde)

1. on this account

Greek

Etymology

From Ancient Greek τᾰ́δε (táde).

Pronoun

τάδε • (táde) (indeclinable)

1. such-and-such, so-and-so

   Δε θέλω να μου έρχεται ο κύριος τάδε να με ενοχλεί πάλι.

   De thélo na mou érchetai o kýrios táde na me enochleí páli.

   I don't want Mr So-and-so bothering me again.

   Θα συναντηθούμε την τάδε ημερομηνία.

   Tha synantithoúme tin táde imerominía.

   We'll meet on such-and-such a date

Usage notes

Used with the article, of a person or thing whom the speaker does not know or wish to name.

Synonyms

• δείνα (deína)