ταπεινολογία

Ancient Greek

Etymology

From τᾰπεινός (tapeinós, “low, humble”) +‎ -λογῐ́ᾱ (-logíā).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /ta.peː.no.lo.ɡí.aː/ → /ta.pi.no.loˈʝi.a/ → /ta.pi.no.loˈʝi.a/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /ta.peː.no.lo.ɡí.aː/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ta.pi.no.loˈɡi.a/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ta.pi.no.loˈʝi.a/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ta.pi.no.loˈʝi.a/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ta.pi.no.loˈʝi.a/

Noun

τᾰπεινολογῐ́ᾱ • (tapeinologíā) f (genitive τᾰπεινολογῐ́ᾱς); first declension

1. low, humble speech

Declension

First declension of ἡ τᾰπεινολογῐ́ᾱ; τῆς τᾰπεινολογῐ́ᾱς (Attic)

Case / #	Singular	Dual	Plural
Nominative	ἡ τᾰπεινολογῐ́ᾱ hē tapeinologíā	τὼ τᾰπεινολογῐ́ᾱ tṑ tapeinologíā	αἱ τᾰπεινολογῐ́αι hai tapeinologíai
Genitive	τῆς τᾰπεινολογῐ́ᾱς tês tapeinologíās	τοῖν τᾰπεινολογῐ́αιν toîn tapeinologíain	τῶν τᾰπεινολογῐῶν tôn tapeinologiôn
Dative	τῇ τᾰπεινολογῐ́ᾳ têi tapeinologíāi	τοῖν τᾰπεινολογῐ́αιν toîn tapeinologíain	ταῖς τᾰπεινολογῐ́αις taîs tapeinologíais
Accusative	τὴν τᾰπεινολογῐ́ᾱν tḕn tapeinologíān	τὼ τᾰπεινολογῐ́ᾱ tṑ tapeinologíā	τᾱ̀ς τᾰπεινολογῐ́ᾱς tā̀s tapeinologíās
Vocative	τᾰπεινολογῐ́ᾱ tapeinologíā	τᾰπεινολογῐ́ᾱ tapeinologíā	τᾰπεινολογῐ́αι tapeinologíai
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Further reading

• “ταπεινολογία”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press