ταρβήσας

Ancient Greek

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /tar.bɛ̌ː.saːs/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /tarˈbe̝.sas/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /tarˈβi.sas/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /tarˈvi.sas/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /tarˈvi.sas/

Participle

ταρβήσᾱς • (tarbḗsās) m (feminine ταρβήσᾱσᾰ, neuter ταρβῆσᾰν); first/third declension

aorist active participle of ταρβέω (tarbéō)

Declension

First and third declension of ταρβήσᾱς; ταρβήσᾱσᾰ; ταρβῆσᾰν (Attic)

Number	Singular			Dual			Plural
Case/Gender	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter
Nominative	ταρβήσᾱς tarbḗsās	ταρβήσᾱσᾰ tarbḗsāsa	ταρβῆσᾰν tarbêsan	ταρβήσᾰντε tarbḗsante	ταρβησᾱ́σᾱ tarbēsā́sā	ταρβήσᾰντε tarbḗsante	ταρβήσᾰντες tarbḗsantes	ταρβήσᾱσαι tarbḗsāsai	ταρβήσᾰντᾰ tarbḗsanta
Genitive	ταρβήσᾰντος tarbḗsantos	ταρβησᾱ́σης tarbēsā́sēs	ταρβήσᾰντος tarbḗsantos	ταρβησᾰ́ντοιν tarbēsántoin	ταρβησᾱ́σαιν tarbēsā́sain	ταρβησᾰ́ντοιν tarbēsántoin	ταρβησᾰ́ντων tarbēsántōn	ταρβησᾱσῶν tarbēsāsôn	ταρβησᾰ́ντων tarbēsántōn
Dative	ταρβήσᾰντῐ tarbḗsanti	ταρβησᾱ́σῃ tarbēsā́sēi	ταρβήσᾰντῐ tarbḗsanti	ταρβησᾰ́ντοιν tarbēsántoin	ταρβησᾱ́σαιν tarbēsā́sain	ταρβησᾰ́ντοιν tarbēsántoin	ταρβήσᾱσῐ / ταρβήσᾱσῐν tarbḗsāsi(n)	ταρβησᾱ́σαις tarbēsā́sais	ταρβήσᾱσῐ / ταρβήσᾱσῐν tarbḗsāsi(n)
Accusative	ταρβήσᾰντᾰ tarbḗsanta	ταρβήσᾱσᾰν tarbḗsāsan	ταρβῆσᾰν tarbêsan	ταρβήσᾰντε tarbḗsante	ταρβησᾱ́σᾱ tarbēsā́sā	ταρβήσᾰντε tarbḗsante	ταρβήσᾰντᾰς tarbḗsantas	ταρβησᾱ́σᾱς tarbēsā́sās	ταρβήσᾰντᾰ tarbḗsanta
Vocative	ταρβήσᾱς tarbḗsās	ταρβήσᾱσᾰ tarbḗsāsa	ταρβῆσᾰν tarbêsan	ταρβήσᾰντε tarbḗsante	ταρβησᾱ́σᾱ tarbēsā́sā	ταρβήσᾰντε tarbḗsante	ταρβήσᾰντες tarbḗsantes	ταρβήσᾱσαι tarbḗsāsai	ταρβήσᾰντᾰ tarbḗsanta
Derived forms	Adverb			Comparative			Superlative
Derived forms	ταρβησᾰ́ντως tarbēsántōs			—			—
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.