τεκών

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /te.kɔ̌ːn/ → /teˈkon/ → /teˈkon/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /te.kɔ̌ːn/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /teˈkon/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /teˈkon/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /teˈkon/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /teˈkon/

Participle

τεκών • (tekṓn) m (feminine τεκοῦσᾰ, neuter τεκόν); first/third declension

1. aorist participle of τίκτω (tíktō)

Declension

First and third declension of τεκών; τεκοῦσᾰ; τεκόν (Attic)

Number		Singular				Dual				Plural
Case/Gender		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter
Nominative		τεκών tekṓn	τεκοῦσᾰ tekoûsa	τεκόν tekón		τεκόντε tekónte	τεκούσᾱ tekoúsā	τεκόντε tekónte		τεκόντες tekóntes	τεκοῦσαι tekoûsai	τεκόντᾰ tekónta
Genitive		τεκόντος tekóntos	τεκούσης tekoúsēs	τεκόντος tekóntos		τεκόντοιν tekóntoin	τεκούσαιν tekoúsain	τεκόντοιν tekóntoin		τεκόντων tekóntōn	τεκουσῶν tekousôn	τεκόντων tekóntōn
Dative		τεκόντῐ tekónti	τεκούσῃ tekoúsēi	τεκόντῐ tekónti		τεκόντοιν tekóntoin	τεκούσαιν tekoúsain	τεκόντοιν tekóntoin		τεκοῦσῐ / τεκοῦσῐν tekoûsi(n)	τεκούσαις tekoúsais	τεκοῦσῐ / τεκοῦσῐν tekoûsi(n)
Accusative		τεκόντᾰ tekónta	τεκοῦσᾰν tekoûsan	τεκόν tekón		τεκόντε tekónte	τεκούσᾱ tekoúsā	τεκόντε tekónte		τεκόντᾰς tekóntas	τεκούσᾱς tekoúsās	τεκόντᾰ tekónta
Vocative		τεκών tekṓn	τεκοῦσᾰ tekoûsa	τεκόν tekón		τεκόντε tekónte	τεκούσᾱ tekoúsā	τεκόντε tekónte		τεκόντες tekóntes	τεκοῦσαι tekoûsai	τεκόντᾰ tekónta
Derived forms		Adverb				Comparative				Superlative
		τεκόντως tekóntōs				—				—
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.