τιμωρουμένοις

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /tiː.mɔː.ruː.mé.noi̯s/ → /ti.mo.ruˈme.nys/ → /ti.mo.ruˈme.nis/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /tiː.mɔː.ruː.mé.noi̯s/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ti.mo.ruˈme.nys/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ti.mo.ruˈme.nys/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ti.mo.ruˈme.nys/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ti.mo.ruˈme.nis/

Participle

τῑμωρουμένοις • (tīmōrouménois)

1. masculine/neuter dative plural of τῑμωρούμενος (tīmōroúmenos)