τοιαύτῃ

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /toi̯.ǎu̯.tɛːi̯/ → /tyˈaɸ.ti/ → /tiˈaf.ti/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /toi̯.ǎu̯.tɛːi̯/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /tyˈaʍ.te̝/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /tyˈaɸ.ti/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /tyˈaf.ti/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /tiˈaf.ti/

Pronoun

τοιαύτῃ • (toiaútēi)

1. feminine dative singular of τοιοῦτος (toioûtos)