υπέρμετρος

Greek

Adjective

υπέρμετρος • (ypérmetros) m (feminine υπέρμετρη, neuter υπέρμετρο)

1. excessive, superhuman, immoderate, unmeasured

Declension

Declension of υπέρμετρος

number  case \ gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	υπέρμετρος •	υπέρμετρη •	υπέρμετρο •	υπέρμετροι •	υπέρμετρες •	υπέρμετρα •
genitive	υπέρμετρου •	υπέρμετρης •	υπέρμετρου •	υπέρμετρων •	υπέρμετρων •	υπέρμετρων •
accusative	υπέρμετρο •	υπέρμετρη •	υπέρμετρο •	υπέρμετρους •	υπέρμετρες •	υπέρμετρα •
vocative	υπέρμετρε •	υπέρμετρη •	υπέρμετρο •	υπέρμετροι •	υπέρμετρες •	υπέρμετρα •
derivations	Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο υπέρμετρος, etc.) Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο υπέρμετρος, etc.)