υπερσυντέλικος

See also: ὑπερσυντέλικος

Greek

Learned borrowing from Koine Greek ὑπερσυντέλικος (hupersuntélikos)^[1] (ellipsis of χρόνος m (khrónos, “tense”). By surface analysis, υπερ- (yper-) +‎ συντελικός (syntelikós, “completed”).

υπερσυντέλικος • (ypersyntélikos) m (plural υπερσυντέλικοι)

Declension of υπερσυντέλικος

	singular	plural
nominative	υπερσυντέλικος •	υπερσυντέλικοι •
genitive	υπερσυντέλικου •	υπερσυντέλικων •
accusative	υπερσυντέλικο •	υπερσυντέλικους •
vocative	υπερσυντέλικε •	υπερσυντέλικοι •
Also dated genitive singular υπερσυντελίκου (ypersyntelíkou), genitive plural, υπερσυντελίκων (ypersyntelíkon).

^ υπερσυντέλικος, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language