φυλόπιδος

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /pʰyː.ló.pi.dos/ → /ɸyˈlo.pi.ðos/ → /fiˈlo.pi.ðos/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /pʰyː.ló.pi.dos/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /pʰyˈlo.pi.dos/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ɸyˈlo.pi.ðos/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /fyˈlo.pi.ðos/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /fiˈlo.pi.ðos/

Noun

φῡλόπῐδος • (phūlópidos)

1. genitive singular of φύλοπις (phúlopis)