χαλκοχίτων

Ancient Greek

Etymology

χαλκός (khalkós, “bronze”) +‎ χιτών (khitṓn, “clothing”)

Pronunciation

 

• IPA^(key): /kʰal.ko.kʰí.tɔːn/ → /xal.koˈçi.ton/ → /xal.koˈçi.ton/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /kʰal.ko.kʰí.tɔːn/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /kʰal.koˈkʰi.ton/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /xal.koˈçi.ton/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /xal.koˈçi.ton/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /xal.koˈçi.ton/

Adjective

χᾰλκοχῐ́των • (khalkokhítōn) m or f (neuter χᾰλκοχῐ́των); third declension

1. bronze-clad

Declension

Third declension of χαλκοχίτων; χαλκοχίτων (Attic)

Number		Singular			Dual			Plural
Case/Gender		Masculine / Feminine	Neuter		Masculine / Feminine	Neuter		Masculine / Feminine	Neuter
Nominative		χαλκοχίτων khalkokhítōn	χαλκοχίτων khalkokhítōn		χαλκοχίτωνε khalkokhítōne	χαλκοχίτωνε khalkokhítōne		χαλκοχίτωνες khalkokhítōnes	χαλκοχίτωνᾰ khalkokhítōna
Genitive		χαλκοχίτωνος khalkokhítōnos	χαλκοχίτωνος khalkokhítōnos		χαλκοχιτώνοιν khalkokhitṓnoin	χαλκοχιτώνοιν khalkokhitṓnoin		χαλκοχιτώνων khalkokhitṓnōn	χαλκοχιτώνων khalkokhitṓnōn
Dative		χαλκοχίτωνῐ khalkokhítōni	χαλκοχίτωνῐ khalkokhítōni		χαλκοχιτώνοιν khalkokhitṓnoin	χαλκοχιτώνοιν khalkokhitṓnoin		χαλκοχίτωσῐ / χαλκοχίτωσῐν khalkokhítōsi(n)	χαλκοχίτωσῐ / χαλκοχίτωσῐν khalkokhítōsi(n)
Accusative		χαλκοχίτωνᾰ khalkokhítōna	χαλκοχίτων khalkokhítōn		χαλκοχίτωνε khalkokhítōne	χαλκοχίτωνε khalkokhítōne		χαλκοχίτωνᾰς khalkokhítōnas	χαλκοχίτωνᾰ khalkokhítōna
Vocative		χαλκοχίτων khalkokhítōn	χαλκοχίτων khalkokhítōn		χαλκοχίτωνε khalkokhítōne	χαλκοχίτωνε khalkokhítōne		χαλκοχίτωνες khalkokhítōnes	χαλκοχίτωνᾰ khalkokhítōna
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.