ψηφίων

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /psiˈɸi.on/ → /psiˈfi.on/

• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /pse̝ˈpʰi.on/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /psiˈɸi.on/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /psiˈfi.on/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /psiˈfi.on/

Noun

ψηφῐ́ων • (psēphíōn) n

1. genitive plural of ψηφῐ́ον (psēphíon)

Greek

Pronunciation

• IPA^(key): /psiˈfi.on/
• Hyphenation: ψη‧φί‧ων

Noun

ψηφίων • (psifíon) n

1. Genitive plural form of ψηφίο (psifío).