ψυχοπομπόν

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /psyː.kʰo.pom.pón/ → /psy.xo.pomˈpon/ → /psi.xo.pomˈbon/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /psyː.kʰo.pom.pón/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /psy.kʰo.pomˈpon/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /psy.xo.pomˈpon/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /psy.xo.pomˈpon/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /psi.xo.pomˈbon/

Adjective

ψῡχοπομπόν • (psūkhopompón)

1. inflection of ψῡχοπομπός (psūkhopompós):
   1. masculine/feminine accusative singular
   2. neuter nominative/accusative/vocative singular

Noun

ψῡχοπομπόν • (psūkhopompón)

1. accusative singular of ψῡχοπομπός (psūkhopompós)