ωρίμαση

Greek

Etymology

• see: ωρίμανση (orímansi)

Pronunciation

• IPA^(key): /oˈɾi.ma.si/
• Hyphenation: ω‧ρί‧μα‧ση

Noun

ωρίμαση • (orímasi) f (plural ωριμάσεις) usually in the singular

1. etymologically expected form of ωρίμανση (orímansi)

Declension

Declension of ωρίμαση

	singular	plural
nominative	ωρίμαση •	ωριμάσεις •
genitive	ωρίμασης •	ωριμάσεων •
accusative	ωρίμαση •	ωριμάσεις •
vocative	ωρίμαση •	ωριμάσεις •
Older or formal genitive singular: ωριμάσεως •

Further reading

• see: ωρίμανση (orímansi#References)