априль
Old Church SlavonicEdit
EtymologyEdit
Borrowed from Byzantine Greek Απρίλιος (Aprílios), from Latin Aprīlis.
NounEdit
април҄ь • (aprilʹĭ) m
DeclensionEdit
Declension of априль (soft o-stem)
Case | Singular | Dual | Plural |
---|---|---|---|
Nominative | април҄ь aprilʹĭ |
април҄ꙗ aprilʹja |
април҄и aprilʹi |
Accusative | април҄ь aprilʹĭ |
април҄ꙗ aprilʹja |
април҄ѩ aprilʹję |
Genitive | април҄ꙗ aprilʹja |
април҄ю aprilʹju |
април҄ь aprilʹĭ |
Locative | април҄и aprilʹi |
април҄ю aprilʹju |
април҄ихъ aprilʹixŭ |
Dative | април҄ю aprilʹju |
април҄ѥма aprilʹjema |
април҄ѥмъ aprilʹjemŭ |
Instrumental | април҄ѥмь aprilʹjemĭ |
април҄ѥма aprilʹjema |
април҄и aprilʹi |
Vocative | април҄ю aprilʹju |
април҄ꙗ aprilʹja |
април҄и aprilʹi |
DescendantsEdit
- Russian: апрель (aprelʹ)