беспуће

Serbo-Croatian

Etymology

From бѐспутан.

Pronunciation

• IPA^(key): /běspuːt͡ɕe/
• Hyphenation: бес‧пу‧ће

Noun

бѐспӯће n (Latin spelling bèspūće)

1. wasteland
2. roadless area

Declension

Declension of беспуће

	singular	plural
nominative	беспуће	беспућа
genitive	беспућа	беспућа
dative	беспућу	беспућима
accusative	беспуће	беспућа
vocative	беспуће	беспућа
locative	беспућу	беспућима
instrumental	беспућем	беспућима

References

• “беспуће” in Hrvatski jezični portal