бичик
Southern Altai edit
Etymology edit
Borrowed from Written Oirat ᡋᡅᡔᡅᡎ (bicig).
Pronunciation edit
Noun edit
бичик • (bičik) (plural бичиктер)
Declension edit
Inflection of бичик (biçik)
| singular | plural | |
|---|---|---|
| absolute | бичик (bičik) | бичиктер (bičikter) |
| definite genitive | бичиктиҥ (bičiktiŋ) | бичиктердиҥ (bičikterdiŋ) |
| dative | бичикке (bičikke) | бичиктерге (bičikterge) |
| definite accusative | бичикти (bičikti) | бичиктерди (bičikterdi) |
| locative | бичикте (bičikte) | бичиктерде (bičikterde) |
| ablative | бичиктеҥ (bičikteŋ) | бичиктердеҥ (bičikterdeŋ) |
Yakut edit
Etymology edit
From Proto-Turkic *bitig (“inscription, scripture”).
Noun edit
бичик • (bicik)
Derived terms edit
- ойуу-бичик (oyuu-bicik, “pattern”)
- сурук-бичик (suruk-bicik, “alphabet”)