See also: дурӣ

Macedonian edit

Etymology edit

Inherited from Proto-Slavic *dori.

Pronunciation edit

Adverb edit

дури (duri)

  1. even
    Дури најсилниот беше поразен.
    Duri najsilniot beše porazen.
    Even the strongest one was defeated.
  2. only (emphasis)
    Се врати дури на полноќ.
    Se vrati duri na polnoḱ.
    It was only at midnight that he finally returned.

Conjunction edit

дури (duri)

  1. as long as, until

Russian edit

Etymology 1 edit

Pronunciation edit

Noun edit

ду́ри (dúrif inan or f inan pl

  1. inflection of дурь (durʹ):
    1. genitive/dative/prepositional singular
    2. nominative/accusative plural

Etymology 2 edit

Pronunciation edit

Verb edit

дури́ (durí)

  1. second-person singular imperative imperfective of дури́ть (durítʹ)

Ukrainian edit

Pronunciation edit

Verb edit

дури́ (durý)

  1. second-person singular imperative of дури́ти (durýty)