иркәк
Bashkir edit
Etymology edit
From Proto-Turkic *ẹr-kek (“male; man”).[1]
Pronunciation edit
Adjective edit
иркәк • (irkək)
- male (of animals)
Noun edit
иркәк • (irkək)
- male (animal)
Declension edit
Declension of иркәк (irkək)
| singular | plural | |
|---|---|---|
| absolute | иркәк (irkək) | иркәктәр (irkəktər) |
| definite genitive | иркәктең (irkəkteñ) | иркәктәрҙең (irkəktərźeñ) |
| dative | иркәккә (irkəkkə) | иркәктәргә (irkəktərgə) |
| definite accusative | иркәкте (irkəkte) | иркәктәрҙе (irkəktərźe) |
| locative | иркәктә (irkəktə) | иркәктәрҙә (irkəktərźə) |
| ablative | иркәктән (irkəktən) | иркәктәрҙән (irkəktərźən) |
References edit
- ^ Starostin, Sergei, Dybo, Anna, Mudrak, Oleg (2003) “*ẹr-kek”, in Etymological dictionary of the Altaic languages (Handbuch der Orientalistik; VIII.8)[1], Leiden, New York, Köln: E.J. Brill