книголюб
RussianEdit
EtymologyEdit
кни́га (kníga) + -о- (-o-) + люб(ить) (ljub(itʹ))
PronunciationEdit
NounEdit
книголю́б • (knigoljúb) m anim (genitive книголю́ба, nominative plural книголю́бы, genitive plural книголю́бов)
DeclensionEdit
Declension of книголю́б (anim masc-form hard-stem accent-a)
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | книголю́б knigoljúb |
книголю́бы knigoljúby |
genitive | книголю́ба knigoljúba |
книголю́бов knigoljúbov |
dative | книголю́бу knigoljúbu |
книголю́бам knigoljúbam |
accusative | книголю́ба knigoljúba |
книголю́бов knigoljúbov |
instrumental | книголю́бом knigoljúbom |
книголю́бами knigoljúbami |
prepositional | книголю́бе knigoljúbe |
книголю́бах knigoljúbax |
UkrainianEdit
EtymologyEdit
кни́га (knýha, “book”) + -о- (-o-) + люби́ти (ljubýty, “to love”)
PronunciationEdit
NounEdit
книголю́б • (knyholjúb) m pers (genitive книголю́ба, nominative plural книголю́би, genitive plural книголю́бів)
- book lover, bibliophile (person who loves books)
- Synonym: бібліофі́л m (bibliofíl)
DeclensionEdit
Declension of книголю́б (pers hard masc-form accent-a)
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | книголю́б knyholjúb |
книголю́би knyholjúby |
genitive | книголю́ба knyholjúba |
книголю́бів knyholjúbiv |
dative | книголю́бові, книголю́бу knyholjúbovi, knyholjúbu |
книголю́бам knyholjúbam |
accusative | книголю́ба knyholjúba |
книголю́бів knyholjúbiv |
instrumental | книголю́бом knyholjúbom |
книголю́бами knyholjúbamy |
locative | книголю́бові, книголю́бі knyholjúbovi, knyholjúbi |
книголю́бах knyholjúbax |
vocative | книголю́бе knyholjúbe |
книголю́би knyholjúby |
Further readingEdit
- Bilodid, I. K., editor (1970–1980), “книголюб”, in Словник української мови: в 11 т. [Dictionary of the Ukrainian Language: in 11 vols] (in Ukrainian), Kyiv: Naukova Dumka
- “книголюб”, in Горох – Словозміна [Horokh – Inflection] (in Ukrainian)
- “книголюб”, in Kyiv Dictionary (in English)
- “книголюб”, in Словник.ua [Slovnik.ua] (in Ukrainian)