маʼ

Itelmen

Adverb

маʼ (ma')

1. where

Kamassian

Etymology

From Proto-Samoyedic *mät.

Noun

маʼ (maʔ)

1. tent
2. web (of spiders)

Declension

Declension of маʼ
	singular	plural
nominative	маʼ (maʔ)	маʼәйәʼ (maʔəjəʔ)	маʼзаӈ (maʔzaŋ)
genitive	ман (man)	маʼәйән (maʔəjən)	маʼзан (maʔzan)
accusative	мам (mam)	маʼәйәм (maʔəjəm)	маʼзаӈәм (maʔzaŋəm)
allative	маʼдә (maʔdə)	маʼәйәнә (maʔəjənə)	маʼзаӈдә (maʔzaŋdə)
locative	маʼгән (maʔgən)	маʼәйәгән (maʔəjəgən)	маʼзаӈгән (maʔzaŋgən)
ablative	маʼгәʼ (maʔgəʔ)	маʼәйәгәʼ (maʔəjəgəʔ)	маʼзаӈгәʼ (maʔzaŋgəʔ)
instrumental	маʼзьәʼ (maʔźəʔ)	маʼәйәзьәʼ (maʔəjəźəʔ)	маʼзаӈзьәʼ (maʔzaŋźəʔ)

Possessive forms of маʼ
	First	Second	Third
singular	маʼбә (maʔbə)	маʼлә (maʔlə)	маʼдә (maʔdə)
dual	маʼбәй (maʔbəj)	маʼләй (maʔləj)	маʼдәй (maʔdəj)
plural	маʼбаʼ (maʔbaʔ)	маʼлаʼ (maʔlaʔ)	маʼдаʼ (maʔdaʔ)

Derived terms

• чегәрмаʼ (ćegərmaʔ)

 

References

• Donner, Kai R. (1944) “måʼ”, in Kamassisches Wörterbuch nebst Sprachproben und Hauptzügen der Grammatik‎^[1], Helsinki: Suomalais-Ugrilainen Seura