множник
Ukrainian edit
Etymology edit
From множити (množyty) + -ник (-nyk).
Pronunciation edit
Noun edit
мно́жник • (mnóžnyk) m inan (genitive множника́, nominative plural множники́, genitive plural множникі́в, feminine мно́жниця, relational adjective множнико́вий, diminutive множничо́к)
Declension edit
Declension of мно́жник (inan velar masc-form accent-b)
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | мно́жник mnóžnyk |
множники́ množnyký |
genitive | множника́ množnyká |
множникі́в množnykív |
dative | множнико́ві, множнику́ množnykóvi, množnykú |
множника́м množnykám |
accusative | мно́жник mnóžnyk |
множники́ množnyký |
instrumental | множнико́м množnykóm |
множника́ми množnykámy |
locative | множнику́ množnykú |
множника́х množnykáx |
vocative | множнику́ množnykú |
множники́ množnyký |
References edit
- Bilodid, I. K., editor (1970–1980), “множник”, in Словник української мови: в 11 т. [Dictionary of the Ukrainian Language: in 11 vols] (in Ukrainian), Kyiv: Naukova Dumka