особовий

Ukrainian

особо́вий • (osobóvyj)

Declension of особо́вий (hard)

		masculine	neuter	feminine	plural
nominative		особо́вий osobóvyj	особо́ве osobóve	особо́ва osobóva	особо́ві osobóvi
genitive		особо́вого osobóvoho		особо́вої osobóvoji	особо́вих osobóvyx
dative		особо́вому osobóvomu		особо́вій osobóvij	особо́вим osobóvym
accusative	animate	особо́вого osobóvoho	особо́ве osobóve	особо́ву osobóvu	особо́вих osobóvyx
accusative	inanimate	особо́вий osobóvyj	особо́ве osobóve	особо́ву osobóvu	особо́ві osobóvi
instrumental		особо́вим osobóvym		особо́вою osobóvoju	особо́вими osobóvymy
locative		особо́вому, особо́вім osobóvomu, osobóvim		особо́вій osobóvij	особо́вих osobóvyx

Bilodid, I. K., editor (1970–1980), “особовий”, in Словник української мови: в 11 т. [Dictionary of the Ukrainian Language: in 11 vols] (in Ukrainian), Kyiv: Naukova Dumka