соруй

Yakut

Etymology

From Mongolic.

Verb

соруй • (soruy)

1. (transitive) to assign, to entrust

   миэхэ тиэтэллээх үлэни соруйдулар ― mieqe tietelleeq üleni soruydular ― they assigned me urgent work

   мин кинини уу баһарыгар соруйдум ― min kinini uu baharıgar soruydum ― I sent him to fetch water

Derived terms

• соруйан (soruyan, “on purpose, purposely”)