спокойный
Contents
RussianEdit
EtymologyEdit
From Proto-Slavic *pokojь.
PronunciationEdit
AdjectiveEdit
споко́йный • (spokójnyj) (comparative (по)споко́йнее or (по)споко́йней)
DeclensionEdit
Declension of споко́йный (short class a*)
| masculine | neuter | feminine | plural | ||
|---|---|---|---|---|---|
| nominative | споко́йный spokójnyj |
споко́йное spokójnoje |
споко́йная spokójnaja |
споко́йные spokójnyje | |
| genitive | споко́йного spokójnovo |
споко́йной spokójnoj |
споко́йных spokójnyx | ||
| dative | споко́йному spokójnomu |
споко́йной spokójnoj |
споко́йным spokójnym | ||
| accusative | animate | споко́йного spokójnovo |
споко́йное spokójnoje |
споко́йную spokójnuju |
споко́йных spokójnyx |
| inanimate | споко́йный spokójnyj |
споко́йные spokójnyje | |||
| instrumental | споко́йным spokójnym |
споко́йной, споко́йною spokójnoj, spokójnoju |
споко́йными spokójnymi | ||
| prepositional | споко́йном spokójnom |
споко́йной spokójnoj |
споко́йных spokójnyx | ||
| short form | споко́ен spokójen |
споко́йно spokójno |
споко́йна spokójna |
споко́йны spokójny | |
Related termsEdit
- поко́й (pokój)
- покойный (pokojnyj)
- споко́йствие (spokójstvije)
- успоко́ить (uspokóitʹ), успоко́иться (uspokóitʹsja)
- споко́йно (spokójno)
- покойник (pokojnik), покойница (pokojnica)