тун

See also: тӱн, туң, тӱҥ, and Appendix:Variations of "tun"

Bashkir

Тун.

Etymology

From Proto-Turkic *tōn.

Pronunciation

• IPA^(key): [tun]
• Hyphenation: тун (one syllable)

Noun

тун • (tun)

1. fur coat, coat made of a pelt
   • Ural-batyr (Bashkir folk epic):

   Һомай ҡош тунын кейеп шундуҡ осоп килгән ти // Үле ятҡан Уралдың ауыҙынан үпкән, ти.

   Homay qoş tunın keyep şunduq osop kilgən ti // Üle yatqan Uraldıñ awıźınan üpkən, ti.

   The bird Umay donned her fur coat, immediately came flying, (and) kissed Ural, who was lying dead, on his mouth.

Declension

Declension of тун (tun)

	singular	plural
absolute	тун (tun)	тундар (tundar)
definite genitive	тундың (tundıñ)	тундарҙың (tundarźıñ)
dative	тунға (tunğa)	тундарға (tundarğa)
definite accusative	тунды (tundı)	тундарҙы (tundarźı)
locative	тунда (tunda)	тундарҙа (tundarźa)
ablative	тундан (tundan)	тундарҙан (tundarźan)

Russian

Etymology

Probably from English tun.

Pronunciation

• IPA^(key): [tun]

Noun

тун • (tun) m inan (genitive ту́на, nominative plural ту́ны, genitive plural ту́нов)

1. tun (large cask especially for wine, commonly containing 252 gallons)

Declension

Declension of тун (inan masc-form hard-stem accent-a) 

	singular	plural
nominative	ту́н tún	ту́ны túny
genitive	ту́на túna	ту́нов túnov
dative	ту́ну túnu	ту́нам túnam
accusative	ту́н tún	ту́ны túny
instrumental	ту́ном túnom	ту́нами túnami
prepositional	ту́не túne	ту́нах túnax