шөл

Kazakh

Alternative scripts
Arabic	ٴشول
Cyrillic	шөл
Latin	şöl
Yañalif	cɵl

Шөл

Etymology

From Proto-Turkic *čöl (“desert”). Cognate with Tatar чүл (çül), Bashkir сүл, Kyrgyz чөл (cöl), Uzbek choʻl, Uyghur چۆل (chöl), Turkish çöl, Turkmen çöl, etc.

Pronunciation

• IPA^(key): [ʃøl]

Noun

шөл • (şöl)

1. desert
2. thirst

Declension

declension of шөл

	singular (жекеше)	plural (көпше)
nominative (атау септік)	шөл (şöl)	шөлдер (şölder)
genitive (ілік септік)	шөлдің (şöldıñ)	шөлдердің (şölderdıñ)
dative (барыс септік)	шөлге (şölge)	шөлдерге (şölderge)
accusative (табыс септік)	шөлді (şöldı)	шөлдерді (şölderdı)
locative (жатыс септік)	шөлде (şölde)	шөлдерде (şölderde)
ablative (шығыс септік)	шөлден (şölden)	шөлдерден (şölderden)
instrumental (көмектес септік)	шөлмен (şölmen)	шөлдермен (şöldermen)

Mongolian

Etymology

From Middle Mongol ᠱᠦᠯᠡᠨ (šülen), from Proto-Mongolic *silö (“meat broth, soup”), probably deriving from or otherwise related with Proto-Turkic *söl (“juice”).

Compare Dongxiang shulie (“broth”), Kazakh сөл (söl) and possible Tungusic cognates such as Nanai чо̄лон (čōlon, “soup”) and Manchu ᠰᡳᠯᡝ (sile, “soup”). Compare also Turkish şölen, which is a Mongolic loan.

Noun

шөл • (šöl) (Mongolian spelling ᠱᠥᠯᠦ (šölü))

1. soup

Derived terms

• шөл гаргах (šöl gargax), шөл уух (šöl uux, “to slaughter cattle”, literally “to throw soup, to drink soup”)