элч

Mongolian

Etymology

Inherited from Classical Mongolian ᠡᠯᠴᠢ (elči), from Middle Mongol ᠢᠯᠴᠢᠨ (ēlčin), ᠢᠯᠴᠢ (ēlči), from Proto-Turkic *ēlči, compare Turkish elçi.

Pronunciation

• (Khalkha) IPA^(key): [e̝ɬt͡ʃ]
• Hyphenation: элч

Noun

элч • (elč)

1. messenger; envoy

Declension

Declension of элч (э-harmonic regular үүд-pl)

attributive элч elč singular / indefinite definite plural nominative элч elč элчүүд elčüüd genitive элчийн elčiin элчүүдийн elčüüdiin accusative элчийг elčiig элчүүдийг elčüüdiig dative-locative элчид elčid элчүүдэд elčüüded ablative элчээс elčees элчүүдээс elčüüdees instrumental элчээр elčeer элчүүдээр elčüüdeer comitative элчтэй elčtej элчүүдтэй elčüüdtej privative элчгүй elčgüj элчүүдгүй elčüüdgüj directive элч рүү elč rüü элчүүд рүү elčüüd rüü Reflexive possessive forms  singular / indefinite definite plural nominative элчээ elčee элчүүдээ elčüüdee genitive элчийнхээ elčiinxee элчүүдийнхээ elčüüdiinxee accusative элчийгээ elčiigee элчүүдийгээ elčüüdiigee dative-locative элчдээ elčdee элчүүддээ elčüüddee ablative элчээсээ elčeesee элчүүдээсээ elčüüdeesee instrumental элчээрээ elčeeree элчүүдээрээ elčüüdeeree comitative элчтэйгээ elčtejgee элчүүдтэйгээ elčüüdtejgee privative элчгүйгээ elčgüjgee элчүүдгүйгээ elčüüdgüjgee directive элч рүүгээ elč rüügee элчүүд рүүгээ elčüüd rüügee independent genitive singular / indefinite definite plural singular possession элчийнх elčiinx элчүүдийнх elčüüdiinx collective possession элчийнхэн elčiinxen элчүүдийнхэн elčüüdiinxen