ѕвон

Macedonian

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *zvonъ.

Pronunciation

• IPA^(key): [d͡zvɔn]
• Rhymes: -ɔn

Noun

ѕвон • (dzvon) m

1. chime (sound made by a chime)

Declension

Declension of ѕвон

	singular	plural
indefinite	ѕвон	ѕвонови
definite unspecified	ѕвонот	ѕвоновите
definite proximal	ѕвонов	ѕвоновиве
definite distal	ѕвонон	ѕвоновине
vocative	ѕвону	ѕвонови
count form	—	ѕвона

Related terms

• ѕвонар m (dzvonar)
• ѕвонарки pl (dzvonarki)
• ѕвонец m (dzvonec)
• ѕвони (dzvoni)
• ѕвонлив (dzvonliv)
• ѕвоно n (dzvono)
• ѕвонче n (dzvonče)
• ѕвончест (dzvončest)