інфінітив
Ukrainian edit
Etymology edit
Borrowed from German Infinitiv, French infinitif, English infinitive, Latin infinitivus.
Pronunciation edit
Noun edit
інфініти́в • (infinitýv) m inan (genitive інфініти́ва, nominative plural інфініти́ви, genitive plural інфініти́вів, relational adjective інфініти́вний)
- (grammar) infinitive (uninflected verb form)
Declension edit
Declension of інфініти́в (inan hard masc-form accent-a)
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | інфініти́в infinitýv |
інфініти́ви infinitývy |
genitive | інфініти́ва infinitýva |
інфініти́вів infinitýviv |
dative | інфініти́вові, інфініти́ву infinitývovi, infinitývu |
інфініти́вам infinitývam |
accusative | інфініти́в infinitýv |
інфініти́ви infinitývy |
instrumental | інфініти́вом infinitývom |
інфініти́вами infinitývamy |
locative | інфініти́ву, інфініти́ві infinitývu, infinitývi |
інфініти́вах infinitývax |
vocative | інфініти́ве infinitýve |
інфініти́ви infinitývy |
Synonyms edit
- дієйме́нник m (dijejménnyk)
- неви́значена фо́рма f (nevýznačena fórma)
- неозна́чена фо́рма f (neoznáčena fórma)
- початко́ва фо́рма f (počatkóva fórma)
Further reading edit
- Bilodid, I. K., editor (1970–1980), “інфінітив”, in Словник української мови: в 11 т. [Dictionary of the Ukrainian Language: in 11 vols] (in Ukrainian), Kyiv: Naukova Dumka
- “інфінітив”, in Kyiv Dictionary (in English)
- “інфінітив”, in Словник.ua [Slovnyk.ua] (in Ukrainian)
- “інфінітив”, in Горох – Словозміна [Horokh – Inflection] (in Ukrainian)