қуу

See also: куу and кую

Kazakh

Alternative scripts
Arabic	قۋۋ
Cyrillic	қуу
Latin	quu

Etymology

From Proto-Turkic *kob- (“to follow, chase”). Cognate with Turkish kovmak (“to banish, drive away”).

Pronunciation

• IPA^(key): /qu.wu/

Verb

қуу • (quu)

1. to chase
2. to pursue

Conjugation

Conjugation of қуу

infinitive			қуу
participles	past		қуған
	future		қуар
	transitory past		қуатын
			singular				plural
			1st person	2nd person (informal)	2nd person (formal)	3rd person	1st person	2nd person (informal)	2nd person (formal)	3rd person
			мен	сен	сіз	ол	біз	сендер	сіздер	олар
past	simple		қудым	қудың	қудыңыз	қуды	қудық	қудыңдар	қудыңыздар	қуды
	distant	direct	қуғанмын	қуғансың	қуғансыз	қуған	қуғанбыз	қуғансыңдар	қуғансыздар	қуған
		indirect	қуыппын	қуыпсың	қуыпсыз	қуыпты	қуыппыз	қуыпсыңдар	қуыпсыздар	қуыпты
	habitual		қуатынмын	қуатынсың	қуатынсыз	қуатын	қуатынбыз	қуатынсыңдар	қуатынсыздар	қуатын
present	aorist		қуамын	қуасың	қуасыз	қуады	қуамыз	қуасыңдар	қуасыздар	қуады
future	presumptive		қуармын	қуарсың	қуарсыз	қуар	қуармыз	қуарсыңдар	қуарсыздар	қуар
	intentional		қумақпын	қумақсың	қумақсыз	қумақ	қумақпыз	қумақсың	қумақсыз	қумақ
imperative/hortative			қуайын	қу	қуыңыз	қусын	қуайық	қуыңдар	қуыңыздар	қусын
optative			қуғым келеді	қуғың келеді	қуғыңыз келеді	қуғысы келеді	қуғымыз келеді	қуғыларың келеді	қуғыларыңыз келеді	қуғылары келеді
conditional			қусам	қусаң	қусаңыз	қуса	қусақ	қусаңдар	қусаңыздар	қуса

Derived terms

• қуушы (quuşy)

Shor

Etymology

From Proto-Turkic *kugu (“swan”). Cognate with Old Turkic 𐰴𐰆𐰍𐰆 (quɣu, “swan”), Turkish kuğu (“swan”).

Noun

қуу • (quu)

1. swan