Էպիկուր

Armenian

Etymology

From Russian Эпику́р (Epikúr), from Ancient Greek Ἐπίκουρος (Epíkouros). Old Armenian had Եպիկուրոս (Epikuros).

Pronunciation

• (Eastern Armenian) IPA^(key): /epiˈkuɾ/, [epikúɾ]
• (Western Armenian) IPA^(key): /ebiˈɡuɾ/, [ebiɡúɾ]

Proper noun

Էպիկուր • (Ēpikur)

1. Epicurus

Declension

i-type, animate (Eastern Armenian)
	singular (singulare tantum)
nominative	Էպիկուր (Ēpikur)
dative	Էպիկուրի (Ēpikuri)
ablative	Էպիկուրից (Ēpikuricʻ)
instrumental	Էպիկուրով (Ēpikurov)
locative	—
	definite forms
nominative	Էպիկուրը/Էպիկուրն (Ēpikurə/Ēpikurn)
dative	Էպիկուրին (Ēpikurin)
	1st person possessive forms (my)
nominative	Էպիկուրս (Ēpikurs)
dative	Էպիկուրիս (Ēpikuris)
ablative	Էպիկուրիցս (Ēpikuricʻs)
instrumental	Էպիկուրովս (Ēpikurovs)
locative	—
	2nd person possessive forms (your)
nominative	Էպիկուրդ (Ēpikurd)
dative	Էպիկուրիդ (Ēpikurid)
ablative	Էպիկուրիցդ (Ēpikuricʻd)
instrumental	Էպիկուրովդ (Ēpikurovd)
locative	—