Armenian

edit

Etymology

edit

From Old Armenian Մերուժան (Meružan).

Pronunciation

edit

Proper noun

edit

Մերուժան (Meružan)

  1. a male given name, Meruzhan

Declension

edit
i-type, animate (Eastern Armenian)
singular plural
nominative Մերուժան (Meružan) Մերուժաններ (Meružanner)
dative Մերուժանի (Meružani) Մերուժանների (Meružanneri)
ablative Մերուժանից (Meružanicʻ) Մերուժաններից (Meružannericʻ)
instrumental Մերուժանով (Meružanov) Մերուժաններով (Meružannerov)
locative
definite forms
nominative Մերուժանը/Մերուժանն (Meružanə/Meružann) Մերուժանները/Մերուժաններն (Meružannerə/Meružannern)
dative Մերուժանին (Meružanin) Մերուժաններին (Meružannerin)
1st person possessive forms (my)
nominative Մերուժանս (Meružans) Մերուժաններս (Meružanners)
dative Մերուժանիս (Meružanis) Մերուժաններիս (Meružanneris)
ablative Մերուժանիցս (Meružanicʻs) Մերուժաններիցս (Meružannericʻs)
instrumental Մերուժանովս (Meružanovs) Մերուժաններովս (Meružannerovs)
locative
2nd person possessive forms (your)
nominative Մերուժանդ (Meružand) Մերուժաններդ (Meružannerd)
dative Մերուժանիդ (Meružanid) Մերուժաններիդ (Meružannerid)
ablative Մերուժանիցդ (Meružanicʻd) Մերուժաններիցդ (Meružannericʻd)
instrumental Մերուժանովդ (Meružanovd) Մերուժաններովդ (Meružannerovd)
locative

Derived terms

edit

Old Armenian

edit

Alternative forms

edit

Etymology

edit

An Iranian borrowing․ According to Ačaṙyan, from Middle Persian [script needed] (Mitrūčan).

Proper noun

edit

Մերուժան (Meružan)

  1. a male given name, Meruzhan

Declension

edit

References

edit
  • Ačaṙyan, Hračʻya (1946) “Մերուժան”, in Hayocʻ anjnanunneri baṙaran [Dictionary of Personal Names of Armenians] (Erewani petakan hamalsaran. Gitakan ašxatutʻyunner; 25) (in Armenian), volume III, Yerevan: University Press, page 326