Armenian

edit

Etymology

edit

From Old Armenian ամիրայ (amiray), from Classical Syriac ܐܡܝܪܐ (ʾămīrāʾ).

Pronunciation

edit

Noun

edit

ամիրա (amira) (traditional orthography spelling ամիրայ)

  1. (historical) amir, emir (a prince, commander or other leader or ruler in an Islamic nation)
  2. (historical) amira (member of a wealthy class of Armenian grandees)

Declension

edit
i-type, animate (Eastern Armenian)
singular plural
nominative ամիրա (amira) ամիրաներ (amiraner)
dative ամիրայի (amirayi) ամիրաների (amiraneri)
ablative ամիրայից (amirayicʻ) ամիրաներից (amiranericʻ)
instrumental ամիրայով (amirayov) ամիրաներով (amiranerov)
locative
definite forms
nominative ամիրան (amiran) ամիրաները/ամիրաներն (amiranerə/amiranern)
dative ամիրային (amirayin) ամիրաներին (amiranerin)
1st person possessive forms (my)
nominative ամիրաս (amiras) ամիրաներս (amiraners)
dative ամիրայիս (amirayis) ամիրաներիս (amiraneris)
ablative ամիրայիցս (amirayicʻs) ամիրաներիցս (amiranericʻs)
instrumental ամիրայովս (amirayovs) ամիրաներովս (amiranerovs)
locative
2nd person possessive forms (your)
nominative ամիրադ (amirad) ամիրաներդ (amiranerd)
dative ամիրայիդ (amirayid) ամիրաներիդ (amiranerid)
ablative ամիրայիցդ (amirayicʻd) ամիրաներիցդ (amiranericʻd)
instrumental ամիրայովդ (amirayovd) ամիրաներովդ (amiranerovd)
locative

Synonyms

edit
edit

Descendants

edit
  • English: amira

References

edit
  • Grigoryan, H. A. (1982) “ամիրա”, in Geġamyan G. M., editor, Patmakan terminneri dprocʻakan hamaṙot baṙaran [Concise School Dictionary of Historical Terms] (in Armenian), Yerevan: Luys, page 8