անգանեմ
Old Armenian
editVerb
editանգանեմ • (anganem) (aorist indicative անգի)
- Alternative spelling of անկանեմ (ankanem)
Conjugation
editactive
| infinitive | անգանել (anganel) | participle | անգեալ (angeal) | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| causative | — | aorist stem | անգ- (ang-) | ||||
| person | singular | plural | |||||
| 1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
| indicative | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
| present | անգանեմ (anganem) | անգանես (anganes) | անգանէ (anganē) | անգանեմք (anganemkʻ) | անգանէք (anganēkʻ) | անգանեն (anganen) | |
| imperfect | անգանէի, անգանեի* (anganēi, anganei*) | անգանէիր, անգանեիր* (anganēir, anganeir*) | անգանէր (anganēr) | անգանէաք, անգանեաք* (anganēakʻ, anganeakʻ*) | անգանէիք, անգանեիք* (anganēikʻ, anganeikʻ*) | անգանէին, անգանեին* (anganēin, anganein*) | |
| aorist | անգի (angi) | անգեր (anger) | անգ (ang) | անգաք (angakʻ) | անգէք, անգիք (angēkʻ, angikʻ) | անգին (angin) | |
| subjunctive | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
| present | անգանիցեմ (anganicʻem) | անգանիցես (anganicʻes) | անգանիցէ (anganicʻē) | անգանիցեմք (anganicʻemkʻ) | անգանիցէք (anganicʻēkʻ) | անգանիցեն (anganicʻen) | |
| aorist | անգից (angicʻ) | անգցես (angcʻes) | անգցէ (angcʻē) | անգցուք (angcʻukʻ) | անգջիք (angǰikʻ) | անգցեն (angcʻen) | |
| imperatives | — | (դու) | — | — | (դուք) | — | |
| imperative | — | ա՛նգ (áng) | — | — | անգէ՛ք (angḗkʻ) | — | |
| cohortative | — | անգջի՛ր (angǰír) | — | — | անգջի՛ք (angǰíkʻ) | — | |
| prohibitive | — | մի՛ անգաներ (mí anganer) | — | — | մի՛ անգանէք (mí anganēkʻ) | — | |
| *rare | |||||||
References
edit- Awetikʻean, G., Siwrmēlean, X., Awgerean, M. (1836–1837) “անգանեմ”, in Nor baṙgirkʻ haykazean lezui [New Dictionary of the Armenian Language] (in Old Armenian), Venice: S. Lazarus Armenian Academy