ապաշխարութիւն

Old Armenian

Etymology

From ապաշխարել (apašxarel) +‎ -ութիւն (-utʻiwn).

Noun

ապաշխարութիւն • (apašxarutʻiwn)

1. penitence, repentance

Declension

n-type

	singular		plural
nominative	ապաշխարութիւն (apašxarutʻiwn)		ապաշխարութիւնք (apašxarutʻiwnkʻ)
genitive	ապաշխարութեան (apašxarutʻean)		ապաշխարութեանց (apašxarutʻeancʻ)
dative	ապաշխարութեան (apašxarutʻean)		ապաշխարութեանց (apašxarutʻeancʻ)
accusative	ապաշխարութիւն (apašxarutʻiwn)		ապաշխարութիւնս (apašxarutʻiwns)
ablative	ապաշխարութենէ (apašxarutʻenē)		ապաշխարութեանց (apašxarutʻeancʻ)
instrumental	ապաշխարութեամբ (apašxarutʻeamb)		ապաշխարութեամբք (apašxarutʻeambkʻ)
locative	ապաշխարութեան (apašxarutʻean)		ապաշխարութիւնս (apašxarutʻiwns)

Descendants

• Armenian: ապաշխարություն (apašxarutʻyun)

References

• Awetikʻean, G., Siwrmēlean, X., Awgerean, M. (1836–1837) “ապաշխարութիւն”, in Nor baṙgirkʻ haykazean lezui [New Dictionary of the Armenian Language] (in Old Armenian), Venice: S. Lazarus Armenian Academy