առոգանութիւն
Old Armenian edit
Etymology 1 edit
From առոգանեմ (aṙoganem) + -ութիւն (-utʻiwn).
Noun edit
առոգանութիւն • (aṙoganutʻiwn)
Declension edit
n-type
| singular | plural | ||
|---|---|---|---|
| nominative | առոգանութիւն (aṙoganutʻiwn) | առոգանութիւնք (aṙoganutʻiwnkʻ) | |
| genitive | առոգանութէան (aṙoganutʻēan) | առոգանութէանց (aṙoganutʻēancʻ) | |
| dative | առոգանութէան (aṙoganutʻēan) | առոգանութէանց (aṙoganutʻēancʻ) | |
| accusative | առոգանութիւն (aṙoganutʻiwn) | առոգանութիւնս (aṙoganutʻiwns) | |
| ablative | առոգանութէնէ (aṙoganutʻēnē) | առոգանութէանց (aṙoganutʻēancʻ) | |
| instrumental | առոգանութէամբ (aṙoganutʻēamb) | առոգանութէամբք (aṙoganutʻēambkʻ) | |
| locative | առոգանութէան (aṙoganutʻēan) | առոգանութիւնս (aṙoganutʻiwns) |
Descendants edit
- Armenian: առոգանություն (aṙoganutʻyun)
Etymology 2 edit
From առոգանեմ (aṙoganem) + -ութիւն (-utʻiwn).
Noun edit
առոգանութիւն • (aṙoganutʻiwn)
Declension edit
n-type
| singular | plural | ||
|---|---|---|---|
| nominative | առոգանութիւն (aṙoganutʻiwn) | առոգանութիւնք (aṙoganutʻiwnkʻ) | |
| genitive | առոգանութէան (aṙoganutʻēan) | առոգանութէանց (aṙoganutʻēancʻ) | |
| dative | առոգանութէան (aṙoganutʻēan) | առոգանութէանց (aṙoganutʻēancʻ) | |
| accusative | առոգանութիւն (aṙoganutʻiwn) | առոգանութիւնս (aṙoganutʻiwns) | |
| ablative | առոգանութէնէ (aṙoganutʻēnē) | առոգանութէանց (aṙoganutʻēancʻ) | |
| instrumental | առոգանութէամբ (aṙoganutʻēamb) | առոգանութէամբք (aṙoganutʻēambkʻ) | |
| locative | առոգանութէան (aṙoganutʻēan) | առոգանութիւնս (aṙoganutʻiwns) |
References edit
- Petrosean, Matatʻeay (1879) “առոգանութիւն”, in Nor Baṙagirkʻ Hay-Angliarēn [New Dictionary Armenian–English], Venice: S. Lazarus Armenian Academy