արիութիւն

Old Armenian

Etymology

արի (ari) +‎ -ութիւն (-utʻiwn)

Noun

արիութիւն • (ariutʻiwn)

1. valour, courage, bravery, boldness, firmness, steadiness

Declension

n-type

	singular		plural
nominative	արիութիւն (ariutʻiwn)		արիութիւնք (ariutʻiwnkʻ)
genitive	արիութեան (ariutʻean)		արիութեանց (ariutʻeancʻ)
dative	արիութեան (ariutʻean)		արիութեանց (ariutʻeancʻ)
accusative	արիութիւն (ariutʻiwn)		արիութիւնս (ariutʻiwns)
ablative	արիութենէ (ariutʻenē)		արիութեանց (ariutʻeancʻ)
instrumental	արիութեամբ (ariutʻeamb)		արիութեամբք (ariutʻeambkʻ)
locative	արիութեան (ariutʻean)		արիութիւնս (ariutʻiwns)

Descendants

• Armenian: արիություն (ariutʻyun)

References

• Petrosean, Matatʻeay (1879) “արիութիւն”, in Nor Baṙagirkʻ Hay-Angliarēn [New Dictionary Armenian–English], Venice: S. Lazarus Armenian Academy