արիութիւն
Old Armenian edit
Etymology edit
արի (ari) + -ութիւն (-utʻiwn)
Noun edit
արիութիւն • (ariutʻiwn)
Declension edit
n-type
| singular | plural | ||
|---|---|---|---|
| nominative | արիութիւն (ariutʻiwn) | արիութիւնք (ariutʻiwnkʻ) | |
| genitive | արիութեան (ariutʻean) | արիութեանց (ariutʻeancʻ) | |
| dative | արիութեան (ariutʻean) | արիութեանց (ariutʻeancʻ) | |
| accusative | արիութիւն (ariutʻiwn) | արիութիւնս (ariutʻiwns) | |
| ablative | արիութենէ (ariutʻenē) | արիութեանց (ariutʻeancʻ) | |
| instrumental | արիութեամբ (ariutʻeamb) | արիութեամբք (ariutʻeambkʻ) | |
| locative | արիութեան (ariutʻean) | արիութիւնս (ariutʻiwns) |
Descendants edit
- Armenian: արիություն (ariutʻyun)
References edit
- Petrosean, Matatʻeay (1879) “արիութիւն”, in Nor Baṙagirkʻ Hay-Angliarēn [New Dictionary Armenian–English], Venice: S. Lazarus Armenian Academy