բռնաբարեմ
Old Armenian
editEtymology
editFrom բռնաբար (bṙnabar).
Verb
editբռնաբարեմ • (bṙnabarem)
- (transitive) to violate, to force
Conjugation
editactive
| infinitive | բռնաբարել (bṙnabarel) | participle | բռնաբարեցեալ, բռնաբարեալ (bṙnabarecʻeal, bṙnabareal) | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| causative | — | aorist stem | բռնաբարեց- (bṙnabarecʻ-) | ||||
| person | singular | plural | |||||
| 1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
| indicative | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
| present | բռնաբարեմ (bṙnabarem) | բռնաբարես (bṙnabares) | բռնաբարէ (bṙnabarē) | բռնաբարեմք (bṙnabaremkʻ) | բռնաբարէք (bṙnabarēkʻ) | բռնաբարեն (bṙnabaren) | |
| imperfect | բռնաբարէի, բռնաբարեի* (bṙnabarēi, bṙnabarei*) | բռնաբարէիր, բռնաբարեիր* (bṙnabarēir, bṙnabareir*) | բռնաբարէր (bṙnabarēr) | բռնաբարէաք, բռնաբարեաք* (bṙnabarēakʻ, bṙnabareakʻ*) | բռնաբարէիք, բռնաբարեիք* (bṙnabarēikʻ, bṙnabareikʻ*) | բռնաբարէին, բռնաբարեին* (bṙnabarēin, bṙnabarein*) | |
| aorist | բռնաբարեցի (bṙnabarecʻi) | բռնաբարեցեր (bṙnabarecʻer) | բռնաբարեաց (bṙnabareacʻ) | բռնաբարեցաք (bṙnabarecʻakʻ) | բռնաբարեցէք, բռնաբարեցիք (bṙnabarecʻēkʻ, bṙnabarecʻikʻ) | բռնաբարեցին (bṙnabarecʻin) | |
| subjunctive | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
| present | բռնաբարիցեմ (bṙnabaricʻem) | բռնաբարիցես (bṙnabaricʻes) | բռնաբարիցէ (bṙnabaricʻē) | բռնաբարիցեմք (bṙnabaricʻemkʻ) | բռնաբարիցէք (bṙnabaricʻēkʻ) | բռնաբարիցեն (bṙnabaricʻen) | |
| aorist | բռնաբարեցից (bṙnabarecʻicʻ) | բռնաբարեսցես (bṙnabarescʻes) | բռնաբարեսցէ (bṙnabarescʻē) | բռնաբարեսցուք (bṙnabarescʻukʻ) | բռնաբարեսջիք (bṙnabaresǰikʻ) | բռնաբարեսցեն (bṙnabarescʻen) | |
| imperatives | — | (դու) | — | — | (դուք) | — | |
| imperative | — | բռնաբարեա՛ (bṙnabareá) | — | — | բռնաբարեցէ՛ք (bṙnabarecʻḗkʻ) | — | |
| cohortative | — | բռնաբարեսջի՛ր (bṙnabaresǰír) | — | — | բռնաբարեսջի՛ք (bṙnabaresǰíkʻ) | — | |
| prohibitive | — | մի՛ բռնաբարեր (mí bṙnabarer) | — | — | մի՛ բռնաբարէք (mí bṙnabarēkʻ) | — | |
| *rare | |||||||
mediopassive
| infinitive | բռնաբարել, բռնաբարիլ* (bṙnabarel, bṙnabaril*) | participle | բռնաբարեցեալ, բռնաբարեալ (bṙnabarecʻeal, bṙnabareal) | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| causative | — | aorist stem | բռնաբարեց- (bṙnabarecʻ-) | ||||
| person | singular | plural | |||||
| 1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
| indicative | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
| present | բռնաբարիմ (bṙnabarim) | բռնաբարիս (bṙnabaris) | բռնաբարի (bṙnabari) | բռնաբարիմք (bṙnabarimkʻ) | բռնաբարիք (bṙnabarikʻ) | բռնաբարին (bṙnabarin) | |
| imperfect | բռնաբարէի (bṙnabarēi) | բռնաբարէիր (bṙnabarēir) | բռնաբարէր, բռնաբարիւր (bṙnabarēr, bṙnabariwr) | բռնաբարէաք (bṙnabarēakʻ) | բռնաբարէիք (bṙnabarēikʻ) | բռնաբարէին (bṙnabarēin) | |
| aorist | բռնաբարեցայ (bṙnabarecʻay) | բռնաբարեցար (bṙnabarecʻar) | բռնաբարեցաւ (bṙnabarecʻaw) | բռնաբարեցաք (bṙnabarecʻakʻ) | բռնաբարեցայք (bṙnabarecʻaykʻ) | բռնաբարեցան (bṙnabarecʻan) | |
| subjunctive | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
| present | բռնաբարիցիմ (bṙnabaricʻim) | բռնաբարիցիս (bṙnabaricʻis) | բռնաբարիցի (bṙnabaricʻi) | բռնաբարիցիմք (bṙnabaricʻimkʻ) | բռնաբարիցիք (bṙnabaricʻikʻ) | բռնաբարիցին (bṙnabaricʻin) | |
| aorist | բռնաբարեցայց (bṙnabarecʻaycʻ) | բռնաբարեսցիս (bṙnabarescʻis) | բռնաբարեսցի (bṙnabarescʻi) | բռնաբարեսցուք (bṙnabarescʻukʻ) | բռնաբարեսջիք (bṙnabaresǰikʻ) | բռնաբարեսցին (bṙnabarescʻin) | |
| imperatives | — | (դու) | — | — | (դուք) | — | |
| imperative | — | բռնաբարեա՛ց (bṙnabareácʻ) | — | — | բռնաբարեցարո՛ւք (bṙnabarecʻarúkʻ) | — | |
| cohortative | — | բռնաբարեսջի՛ր (bṙnabaresǰír) | — | — | բռնաբարեսջի՛ք (bṙnabaresǰíkʻ) | — | |
| prohibitive | — | մի՛ բռնաբարիր (mí bṙnabarir) | — | — | մի՛ բռնաբարիք (mí bṙnabarikʻ) | — | |
| *post-classical | |||||||
Descendants
edit- Armenian: բռնաբարել (bṙnabarel)
References
edit- Petrosean, Matatʻeay (1879) “բռնաբարեմ”, in Nor Baṙagirkʻ Hay-Angliarēn [New Dictionary Armenian–English], Venice: S. Lazarus Armenian Academy