դավաճանում

Armenian

Etymology

From Old Armenian դաւաճանումն (dawačanumn); see it for more.

Pronunciation

• (Eastern Armenian) IPA^(key): /dɑvɑt͡ʃɑˈnum/, [dɑvɑt͡ʃɑnúm]
• (Western Armenian) IPA^(key): /tɑvɑd͡ʒɑˈnum/, [tʰɑvɑd͡ʒɑnúm]

• Audio (Eastern Armenian):

  (file)

Noun

դավաճանում • (davačanum)

1. treason

Declension

n-type/i-type, inanimate (Eastern Armenian)

	singular	plural
nominative	դավաճանում (davačanum)	դավաճանումներ (davačanumner)
dative	դավաճանման, դավաճանումի (davačanman, davačanumi)	դավաճանումների (davačanumneri)
ablative	դավաճանումից (davačanumicʻ)	դավաճանումներից (davačanumnericʻ)
instrumental	դավաճանմամբ, դավաճանումով (davačanmamb, davačanumov)	դավաճանումներով (davačanumnerov)
locative	դավաճանումում* (davačanumum*)	դավաճանումներում (davačanumnerum)
	definite forms
nominative	դավաճանումը/դավաճանումն (davačanumə/davačanumn)	դավաճանումները/դավաճանումներն (davačanumnerə/davačanumnern)
dative	դավաճանմանը/դավաճանմանն, դավաճանումին (davačanmanə/davačanmann, davačanumin)	դավաճանումներին (davačanumnerin)
	1st person possessive forms (my)
nominative	դավաճանումս (davačanums)	դավաճանումներս (davačanumners)
dative	դավաճանմանս/դավաճանումիս (davačanmans/davačanumis)	դավաճանումներիս (davačanumneris)
ablative	դավաճանումիցս (davačanumicʻs)	դավաճանումներիցս (davačanumnericʻs)
instrumental	դավաճանումովս (davačanumovs)	դավաճանումներովս (davačanumnerovs)
locative	դավաճանումումս* (davačanumums*)	դավաճանումներումս (davačanumnerums)
	2nd person possessive forms (your)
nominative	դավաճանումդ (davačanumd)	դավաճանումներդ (davačanumnerd)
dative	դավաճանմանդ/դավաճանումիդ (davačanmand/davačanumid)	դավաճանումներիդ (davačanumnerid)
ablative	դավաճանումիցդ (davačanumicʻd)	դավաճանումներիցդ (davačanumnericʻd)
instrumental	դավաճանումովդ (davačanumovd)	դավաճանումներովդ (davačanumnerovd)
locative	դավաճանումումդ* (davačanumumd*)	դավաճանումներումդ (davačanumnerumd)
*the singular locative is seldom used

Synonyms

• դավաճանություն (davačanutʻyun)