դեգերումն

Old Armenian

Etymology

դեգերիմ (degerim) +‎ -ումն (-umn)

Noun

դեգերումն • (degerumn)

1. frequenting a company
2. evagation, distraction, dissipation

Declension

n-type

	singular		plural
nominative	դեգերումն (degerumn)		դեգերմունք (degermunkʻ)
genitive	դեգերման (degerman)		դեգերմանց (degermancʻ)
dative	դեգերման (degerman)		դեգերմանց (degermancʻ)
accusative	դեգերումն (degerumn)		դեգերմունս (degermuns)
ablative	դեգերմանէ (degermanē)		դեգերմանց (degermancʻ)
instrumental	դեգերմամբ (degermamb)		դեգերմամբք (degermambkʻ)
locative	դեգերման (degerman)		դեգերմունս (degermuns)

Synonyms

• դեգերանք (degerankʻ)

Descendants

• Armenian: դեգերում (degerum)

References

• Petrosean, Matatʻeay (1879) “դեգերումն”, in Nor Baṙagirkʻ Hay-Angliarēn [New Dictionary Armenian–English], Venice: S. Lazarus Armenian Academy