եպիկուրայք

Old Armenian

From Եպիկուրայ (Epikuray, “genitive of Եպիկուր (Epikur)”) +‎ -ք (-kʻ).

եպիկուրայք • (epikuraykʻ) pl

^{The template Template:xcl-noun-ի-ա-pl-այց does not use the parameter(s): vow=on
Please see Module:checkparams for help with this warning.}

i-a-type

	plural only (plurale tantum)
nominative	եպիկուրայք (epikuraykʻ)
genitive	եպիկուրայց (epikuraycʻ)
dative	եպիկուրայց (epikuraycʻ)
accusative	եպիկուրայս (epikurays)
ablative	եպիկուրայց (epikuraycʻ)
instrumental	եպիկուրաւք = եպիկուրօք (epikurawkʻ = epikurōkʻ)
locative	եպիկուրայս (epikurays)

J̌ahukyan, Geworg (1998) “-այք”, in Hin hayereni verǰacancʻneri cagumə [The Origin of Old Armenian Suffixes] (Hayocʻ lezvi hamematakan kʻerakanutʻyan harcʻer; 2) (in Armenian), Yerevan: Anania Širakacʻi, pages 5–48