երդուիմ
Old Armenian
editVerb
editերդուիմ • (erduim) (aorist indicative երդուեցայ)
- (post-Classical) Alternative form of երդնում (erdnum)
Conjugation
editmediopassive
| infinitive | երդուել, երդուիլ* (erduel, erduil*) | participle | երդուեցեալ, երդուեալ (erduecʻeal, erdueal) | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| causative | — | aorist stem | երդուեց- (erduecʻ-) | ||||
| person | singular | plural | |||||
| 1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
| indicative | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
| present | երդուիմ (erduim) | երդուիս (erduis) | երդուի (erdui) | երդուիմք (erduimkʻ) | երդուիք (erduikʻ) | երդուին (erduin) | |
| imperfect | երդուէի (erduēi) | երդուէիր (erduēir) | երդուէր, երդուիւր (erduēr, erduiwr) | երդուէաք (erduēakʻ) | երդուէիք (erduēikʻ) | երդուէին (erduēin) | |
| aorist | երդուեցայ (erduecʻay) | երդուեցար (erduecʻar) | երդուեցաւ (erduecʻaw) | երդուեցաք (erduecʻakʻ) | երդուեցայք (erduecʻaykʻ) | երդուեցան (erduecʻan) | |
| subjunctive | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
| present | երդուիցիմ (erduicʻim) | երդուիցիս (erduicʻis) | երդուիցի (erduicʻi) | երդուիցիմք (erduicʻimkʻ) | երդուիցիք (erduicʻikʻ) | երդուիցին (erduicʻin) | |
| aorist | երդուեցայց (erduecʻaycʻ) | երդուեսցիս (erduescʻis) | երդուեսցի (erduescʻi) | երդուեսցուք (erduescʻukʻ) | երդուեսջիք (erduesǰikʻ) | երդուեսցին (erduescʻin) | |
| imperatives | — | (դու) | — | — | (դուք) | — | |
| imperative | — | երդուեա՛ց (erdueácʻ) | — | — | երդուեցարո՛ւք (erduecʻarúkʻ) | — | |
| cohortative | — | երդուեսջի՛ր (erduesǰír) | — | — | երդուեսջի՛ք (erduesǰíkʻ) | — | |
| prohibitive | — | մի՛ երդուիր (mí erduir) | — | — | մի՛ երդուիք (mí erduikʻ) | — | |
| *post-classical | |||||||