երդումն

Old Armenian

Etymology

երդնում (erdnum) +‎ -ումն (-umn).

Noun

երդումն • (erdumn)

1. oath

   սուտ երդումն ― sut erdumn ― perjury, false oath

   երդումն դնել, տալ ― erdumn dnel, tal ― to take an oath

   երդումն տալ հաւատարմութեան ― erdumn tal hawatarmutʻean ― to take the oath of fidelity, to swear fidelity

   ստել զերդումն ― stel zerdumn ― to take a false oath, to break an oath

   անհաստատ երդումն ― anhastat erdumn ― an unstable oath, a drunkard's oath

   արձակել յերդմանէ ― arjakel yerdmanē ― to unbind, to liberate from an oath, to release from an engagement

Declension

n-type

	singular		plural
nominative	երդումն (erdumn)		երդմունք (erdmunkʻ)
genitive	երդման (erdman)		երդմանց (erdmancʻ)
dative	երդման (erdman)		երդմանց (erdmancʻ)
accusative	երդումն (erdumn)		երդմունս (erdmuns)
ablative	երդմանէ (erdmanē)		երդմանց (erdmancʻ)
instrumental	երդմամբ (erdmamb)		երդմամբք (erdmambkʻ)
locative	երդման (erdman)		երդմունս (erdmuns)

Descendants

• Armenian: երդում (erdum)

References

• Petrosean, Matatʻeay (1879) “երդումն”, in Nor Baṙagirkʻ Hay-Angliarēn [New Dictionary Armenian–English], Venice: S. Lazarus Armenian Academy