կանչ

Armenian

Etymology

From Old Armenian կանչ (kančʻ).

Pronunciation

• (Eastern Armenian) IPA^(key): /kɑnt͡ʃʰ/, [kɑnt͡ʃʰ]
• (Western Armenian) IPA^(key): /ɡɑnt͡ʃ/, [ɡɑnt͡ʃʰ]

Noun

կանչ • (kančʻ)

1. call, summons; appeal
2. cry, shout

Declension

i-type, inanimate (Eastern Armenian)

	singular	plural
nominative	կանչ (kančʻ)	կանչեր (kančʻer)
dative	կանչի (kančʻi)	կանչերի (kančʻeri)
ablative	կանչից (kančʻicʻ)	կանչերից (kančʻericʻ)
instrumental	կանչով (kančʻov)	կանչերով (kančʻerov)
locative	կանչում (kančʻum)	կանչերում (kančʻerum)
	definite forms
nominative	կանչը/կանչն (kančʻə/kančʻn)	կանչերը/կանչերն (kančʻerə/kančʻern)
dative	կանչին (kančʻin)	կանչերին (kančʻerin)
	1st person possessive forms (my)
nominative	կանչս (kančʻs)	կանչերս (kančʻers)
dative	կանչիս (kančʻis)	կանչերիս (kančʻeris)
ablative	կանչիցս (kančʻicʻs)	կանչերիցս (kančʻericʻs)
instrumental	կանչովս (kančʻovs)	կանչերովս (kančʻerovs)
locative	կանչումս (kančʻums)	կանչերումս (kančʻerums)
	2nd person possessive forms (your)
nominative	կանչդ (kančʻd)	կանչերդ (kančʻerd)
dative	կանչիդ (kančʻid)	կանչերիդ (kančʻerid)
ablative	կանչիցդ (kančʻicʻd)	կանչերիցդ (kančʻericʻd)
instrumental	կանչովդ (kančʻovd)	կանչերովդ (kančʻerovd)
locative	կանչումդ (kančʻumd)	կանչերումդ (kančʻerumd)