կիտուած

Old Armenian

Etymology

From կէտ (kēt) +‎ -ուած (-uac).

Noun

կիտուած • (kituac)

1. dotted ornament

Declension

o-type

	singular		plural
nominative	կիտուած (kituac)		կիտուածք (kituackʻ)
genitive	կիտուածոյ (kituacoy)		կիտուածոց (kituacocʻ)
dative	կիտուածոյ (kituacoy)		կիտուածոց (kituacocʻ)
accusative	կիտուած (kituac)		կիտուածս (kituacs)
ablative	կիտուածոյ (kituacoy)		կիտուածոց (kituacocʻ)
instrumental	կիտուածով (kituacov)		կիտուածովք (kituacovkʻ)
locative	կիտուած (kituac)		կիտուածս (kituacs)

Descendants

• Armenian: կիտվածք (kitvackʻ)

References

• Awetikʻean, G., Siwrmēlean, X., Awgerean, M. (1836–1837) “կիտուած”, in Nor baṙgirkʻ haykazean lezui [New Dictionary of the Armenian Language] (in Old Armenian), Venice: S. Lazarus Armenian Academy