հարիւրապետ
Old Armenian edit
Etymology edit
հարիւր (hariwr) + -ա- (-a-) + պետ (pet)
Noun edit
հարիւրապետ • (hariwrapet)
- leader of a hundred, centurion
Declension edit
i-a-type
| singular | plural | ||
|---|---|---|---|
| nominative | հարիւրապետ (hariwrapet) | հարիւրապետք (hariwrapetkʻ) | |
| genitive | հարիւրապետի (hariwrapeti) | հարիւրապետաց (hariwrapetacʻ) | |
| dative | հարիւրապետի (hariwrapeti) | հարիւրապետաց (hariwrapetacʻ) | |
| accusative | հարիւրապետ (hariwrapet) | հարիւրապետս (hariwrapets) | |
| ablative | հարիւրապետէ (hariwrapetē) | հարիւրապետաց (hariwrapetacʻ) | |
| instrumental | հարիւրապետաւ (hariwrapetaw) | հարիւրապետաւք = հարիւրապետօք (hariwrapetawkʻ = hariwrapetōkʻ) | |
| locative | հարիւրապետի (hariwrapeti) | հարիւրապետս (hariwrapets) |
Descendants edit
- Armenian: հարյուրապետ (haryurapet)
Further reading edit
- Awetikʻean, G., Siwrmēlean, X., Awgerean, M. (1836–1837) “հարիւրապետ”, in Nor baṙgirkʻ haykazean lezui [New Dictionary of the Armenian Language] (in Old Armenian), Venice: S. Lazarus Armenian Academy
- Petrosean, Matatʻeay (1879) “հարիւրապետ”, in Nor Baṙagirkʻ Hay-Angliarēn [New Dictionary Armenian–English], Venice: S. Lazarus Armenian Academy