սեպուհ

See also: Սեպուհ

Armenian

Etymology

Learned borrowing from Old Armenian սեպուհ (sepuh).

Pronunciation

• (Eastern Armenian) IPA^(key): /seˈpuh/, [sepúh]
• (Western Armenian) IPA^(key): /seˈbuh/, [sebúh]

Noun

սեպուհ • (sepuh)

1. sepuh (a title of Armenian nobility)

Declension

i-type, animate (Eastern Armenian)
	singular	plural
nominative	սեպուհ (sepuh)	սեպուհներ (sepuhner)
dative	սեպուհի (sepuhi)	սեպուհների (sepuhneri)
ablative	սեպուհից (sepuhicʻ)	սեպուհներից (sepuhnericʻ)
instrumental	սեպուհով (sepuhov)	սեպուհներով (sepuhnerov)
locative	—	—
	definite forms
nominative	սեպուհը/սեպուհն (sepuhə/sepuhn)	սեպուհները/սեպուհներն (sepuhnerə/sepuhnern)
dative	սեպուհին (sepuhin)	սեպուհներին (sepuhnerin)
	1st person possessive forms (my)
nominative	սեպուհս (sepuhs)	սեպուհներս (sepuhners)
dative	սեպուհիս (sepuhis)	սեպուհներիս (sepuhneris)
ablative	սեպուհիցս (sepuhicʻs)	սեպուհներիցս (sepuhnericʻs)
instrumental	սեպուհովս (sepuhovs)	սեպուհներովս (sepuhnerovs)
locative	—	—
	2nd person possessive forms (your)
nominative	սեպուհդ (sepuhd)	սեպուհներդ (sepuhnerd)
dative	սեպուհիդ (sepuhid)	սեպուհներիդ (sepuhnerid)
ablative	սեպուհիցդ (sepuhicʻd)	սեպուհներիցդ (sepuhnericʻd)
instrumental	սեպուհովդ (sepuhovd)	սեպուհներովդ (sepuhnerovd)
locative	—	—

Derived terms

• Սեպուհ (Sepuh)

Adjective

սեպուհ • (sepuh) (superlative ամենասեպուհ)

1. main, primary

   Synonyms: գլխավոր (glxavor), առաջնակարգ (aṙaǰnakarg)

Declension

nominalized, i-type (Eastern Armenian)
	singular	plural
nominative	սեպուհ (sepuh)	սեպուհներ (sepuhner)
dative	սեպուհի (sepuhi)	սեպուհների (sepuhneri)
ablative	սեպուհից (sepuhicʻ)	սեպուհներից (sepuhnericʻ)
instrumental	սեպուհով (sepuhov)	սեպուհներով (sepuhnerov)
locative	սեպուհում (sepuhum)	սեպուհներում (sepuhnerum)
	definite forms
nominative	սեպուհը/սեպուհն (sepuhə/sepuhn)	սեպուհները/սեպուհներն (sepuhnerə/sepuhnern)
dative	սեպուհին (sepuhin)	սեպուհներին (sepuhnerin)
	1st person possessive forms (my)
nominative	սեպուհս (sepuhs)	սեպուհներս (sepuhners)
dative	սեպուհիս (sepuhis)	սեպուհներիս (sepuhneris)
ablative	սեպուհիցս (sepuhicʻs)	սեպուհներիցս (sepuhnericʻs)
instrumental	սեպուհովս (sepuhovs)	սեպուհներովս (sepuhnerovs)
locative	սեպուհումս (sepuhums)	սեպուհներումս (sepuhnerums)
	2nd person possessive forms (your)
nominative	սեպուհդ (sepuhd)	սեպուհներդ (sepuhnerd)
dative	սեպուհիդ (sepuhid)	սեպուհներիդ (sepuhnerid)
ablative	սեպուհիցդ (sepuhicʻd)	սեպուհներիցդ (sepuhnericʻd)
instrumental	սեպուհովդ (sepuhovd)	սեպուհներովդ (sepuhnerovd)
locative	սեպուհումդ (sepuhumd)	սեպուհներումդ (sepuhnerumd)

Old Armenian

Etymology

An Iranian borrowing, ultimately from Proto-Iranian *wicápuθrah.

Noun

սեպուհ • (sepuh)

1. sepuh (a title of Armenian nobility)

Declension

i-a-type

	singular		plural
nominative	սեպուհ (sepuh)		սեպուհք (sepuhkʻ)
genitive	սեպհի (sephi)		սեպհաց (sephacʻ)
dative	սեպհի (sephi)		սեպհաց (sephacʻ)
accusative	սեպուհ (sepuh)		սեպուհս (sepuhs)
ablative	սեպհէ (sephē)		սեպհաց (sephacʻ)
instrumental	սեպհաւ (sephaw)		սեպհաւք = սեպհօք (sephawkʻ = sephōkʻ)
locative	սեպհի (sephi)		սեպուհս (sepuhs)
a genitive plural սեպուհեաց (sepuheacʻ) is also attested

Related terms

• սեպհական (sephakan)

Descendants

• → Armenian: սեպուհ (sepuh)
• → Old Georgian: სეფე (sepe)

Further reading

• Ačaṙean, Hračʻeay (1979) “սեպուհ”, in Hayerēn armatakan baṙaran [Armenian Etymological Dictionary] (in Armenian), 2nd edition, a reprint of the original 1926–1935 seven-volume edition, volume IV, Yerevan: University Press, page 202
• Adoncʻ, Nikoġayos (2006) Erker. hat. A., Patmagitakan usumnasirutʻyunner [Works. Volume I, Historical Studies]‎^[1] (in Armenian), Yerevan: University Press, pages 98–105
• Awetikʻean, G., Siwrmēlean, X., Awgerean, M. (1837) “սեպուհ”, in Nor baṙgirkʻ haykazean lezui [New Dictionary of the Armenian Language] (in Old Armenian), volume II, Venice: S. Lazarus Armenian Academy, page 707ab
• Petrosean, Matatʻeay (1879) “սեպուհ”, in Nor Baṙagirkʻ Hay-Angliarēn [New Dictionary Armenian–English], Venice: S. Lazarus Armenian Academy, page 638a